
Bij aankomst zag ik al een paar bekende vogelaars staan en samen keken we naar de Witvleugelstern, die ver weg boven De Hooge boezemvan de Overwaard zijn vliegkkunsten liet zien tussen talloze zwarte sterns en visdiefjes. Met zijn witte stuit/staart en witte vleugels knalde hij er uit, duidelijk te zien. Maar helaas bleef hij op grote afstand. Ook de Purperreigers hadden een voorkeur voor de overkant van de Hooge boezem, ver weg.
Visdief / Common tern
Zwarte stern / Black tern
Zwarte stern / Black tern
Zwarte stern / Black tern
Zwarte stern / Black tern
Purperreiger / Purple heron
Na ongeveer een uur waren de andere vogelaars het zat en ik besloot langs Het Nieuwe Waterschap richting de molens te lopen, genietend van de talloze Kleine karekieten en Cetti's zangers in het riet, en de Visdiefjes en Zwarte sterns boven het water. Ongeveer 20 minuten verder besloot ik om te keren en terug te gaan naar de auto. Nog geen Witvleugelstern gezien, tenminste: niet van dichtbij.
Maar halverwege de terugtocht bleek ook deze keer het geluk aan mijn zijde: Tussen een handjevol Zwarte sterns had de Witvleugelstern besloten om die kale kerel met die grote lens even van dichtbij te gaan bekijken. Hij bleef zeker 10 minuten heen en weer scheren voor mij langs, recht op me af en over me heen. Leuk om zo de verschillende roepjes te kunnen horen.
De Witvleugel maakt een wat rauwer geluid dan de Zwarte stern.
Zien is één ding, luisteren naar het roepje is twee, maar goede foto's maken is a whole different cookie... Toch geven deze foto's wel een indruk van dit prachtige, snelle en kleine moerassterntje, hoop ik. En als toetje stond er ook nog een Purperreiger in het weiland toen ik naar mijn auto liep. Normaal vliegen die altijd snel weg voor een camera, maar deze wilde wel even poseren.